معادله اساسی حسابداری

همواره دارایی های یک واحد اقتصادی برابر بدهی ها و سرمایه آن واحد می باشد.

داراییها  =  بدهیها  +  سرمایه

به این تساوی اصطلاحا (معادله اساسی حسابداری) یا به اختصار (معادله حسابداری) گفته مشود. دارایی،بدهی و سرمایه، اجزای معادله حسابداری میباشند که همواره بین آنها تساوی بالا برقرار است. معادله اساسی حسابداری به عنوان شالوده حسابداری نوین مطرح شده است .

برخی از دارییهایی که معمولا در بسیاری از واحد های اقتصادی برای کسب منفعت مورد استفاده قرار می گیرند عبارتند از :

1-موجودی نقد : از مهم ترین داراییهای واحد اقتصادی که برای خرید کالاها یا خدمات و پرداخت بدهیها مورد استفاده قرار میگیرد وجه نقد موجود در صندوق ، موجودی حسابهای بانکی و چکهای بانکی می باشد .

2-حسابهای دریافتنی : در جریان فعالیتهای عادی ممکن است واحد های اقتصادی در قبال ارائه خدمت یا فروش دارایی به طور نسیه ، از دیگران طلبکار شوند و معمولا این قبیل دارایی ها تحت عنوان حسابهای دریافتنی نامیده می شود.

3-ملزومات: این نوع دارایی شامل کالا ها و اجناسی است که در جریان فعالیت های واحد اقتصادی خریداری و به تدریج به مصرف می رسد مثل نوشت افزار .

علاوه بر دارایی های فوق از دارایی های دیگری مانند زمین، ساختمان، آپارتمان، وسائط نقلیه و اثاثه می توان نام برد.

بدهی ها در واحدهای اقتصادی انواع مختلفی دارند که متداولترین آنها عبارتند از :

1-حساب های پرداختنی :

این نوع بدهی در ازای خرید نسیه دارایی یا خدمات از دیگران ایجاد می شود .

2-وام پرداختی

این نوع بدهی در ازای دریافت وام از موسسات اعتباری نطیر بانکها و یا اشخاص ایجاد می شود . وامهای پرداختی معمولا به طور یکجا یا به اقساط در آینده بایستی باز پرداخت شود.

اهمیت معادله حسابداری

از مهم ترین کارها در حسابداری، شناسایی و اندازه گیری رویداد های مالی موثر بر یک واحد اقتصادی است . حسابداران برای اینکه رویداد های مالی مربوط به یک واحد اقتصادی را ثبت و سپس اطلاعات حسابداری را به طور مناسب گزارش کنند باید :

1)رویداد های مالی موثر بر واحد اقتصادی را شناسایی کنند.

2)میزان تاثیر هر رویداد مالی را بر اجزای معادله حسابداری ارزیابی و اندازه گیری نمایند.

شناسایی ارزیابی میزان تاثیر یک رویداد مالی بر اجزای معادله حسابداری اصطلاحا ((تجزیه و تحلیل)) نامیده می شود .