هزینه
موسسات خدماتی به منظور ارائه خدمات به مشتریان ناچارند مخارج گوناگونی را متحمل گردند. مخارج مربوط به حقوق کارکنان، اجاره بها، بیمه و سوخت، نمونه هایی از این مخارج می باشند. درحسابداری، مخارج صرف شده طی یک دوره زمانی هزینه نامیده می شود.
هزینه مخارجی است که یک موسسه برای ارائه خدمت به مشتریان و کسب درآمد متحمل می شود. هزینه موجب کاهش سرمایه مالک می شود.
هنگامی که واحد اقتصادی متحمل هزینه می شود سرمایه مالک کاهش می یابد. براساس قاعده ثبت حساب ها می توان هزینه ها را در بدهکار حساب سرمایه ثبت کرد. ولی به منظور این که هزینه های یک موسسه طی یک دوره زمانی مشخص گردد به جای ثبت مستقیم هزینه ها در بدهکار حساب سرمایه مالک، در حسابی تحت عنوان هزینه مربوط بدهکار می گردد. برای هزینه های مختلف می توان حساب های جداگانه ای ایجاد نمود تا اطلاعات مربوط به هر هزینه به تفکیک مشخص گردد.
لازم به توضیح است تمام پرداخت های یک موسسه هزینه به شمارنمی آید. برای مثال پرداخت های یک موسسه برای خرید اثاثه یا بازپرداخت بدهیها به عنوان هزینه تلقی نمی شود.
موسسات خدماتی ممکن است هزینه های خود را به صورت نقدی یا غیرنقدی انجام دهند که در زیر به توضح هر یک می پردازیم.
هزینه نقدی
اگر در زمان دریافت خدمات از دیگران وجه نقدی پرداخت گردد در این صورت هزینه ای وقوع یافته است که این هزینه را <هزینه نقدی> گویند. هزینه های نقدی موجب می شود دارایی های موسسه (موجودی نقد) از یک سو و سرمایه مالک از سوی دیگر کاهش یابند و چون رویداد مالی فوق روی دوطرف معادله حسابداری به یک اندازه تاثیر دارد از این رو تساوی معادله حسابداری کماکان حفظ خواهد شد.
هزینه غیر نقدی
چنانچه یک واحد اقتصادی خدماتی را از دیگران دریافت کند و قرار شود وجه آن خدمات را در آینده بپردازد، در این صورت نیز یک هزینه برای واحد اقتصادی وقوع یافته است. طبق اصول حسابداری هزینه ها در همان دوره زمانی که صرف می شوند باید شناسایی، اندازه گیری و ثبت شوند.
به عبارت دیگر، ملاک ثبت هزینه در حسابها دوره زمانی وقوع آن است، اگرچه هیچگونه پرداخت نقدی صورت نگرفته باشد. هزینه های غیرنقدی موجب افزایش بدهی ها و کاهش سرمایه مالک می گردند.
